Οποιαδήποτε παρερμηνεία, αρχαία ή σύγχρονη, έχει δοθεί, από άγνοια, στην λέξι “Μαγεία”, η αληθινή της σημασία παραμένει σαν η Ανώτατη Επιστήμη ή Σοφία, που βασίζεται στην γνώσι και στην πρακτική εμπειρία.
Αν αμφιβάλλετε για το αν υπάρχη Μαγεία, και αν θέλετε πρακτική απόδειξι γι’ αυτό, δεν έχετε παρά ν’ ανοίξετε τα μάτια σας και να κοιτάξετε γύρω σας. Δείτε τον κόσμο, τα ζώα και τα φυτά και αναρωτηθήτε αν θα μπορούσαν ποτέ να δημιουργηθούν από καμμιά άλλη παρά απ’ την μαγική δύναμι της Φύσεως. Η δύναμις της Μαγείας δεν είναι κάτι το υπερφυσικό, εάν βέβαια με τον όρο “υπερφυσικό” εννοήτε την δύναμι που βρίσκεται πέρα η έξω από την φύσι. Ακόμα και να υποθέτουμε την ύπαρξι μιας τέτοιας δυνάμεως είναι παραλογισμός και δεισιδαιμονία και αντίθετο με τις εμπειρίες μας· διότι ξέρουμε καλά ότι όλοι οι οργανισμοί, φυτικοί και ζωικοί αναπτύσσονται με την βοήθεια ωρισμένων εσωτερικών λειτουργιών που εκδηλώνονται και εξωτερικά, και όχι με το να έχη προστεθή στην ουσία τους κάτι απ’ έξω. Ένας σπόρος δεν γίνεται δένδρο ή ένα παιδί άνδρας με καμμιά θαυματουργή ουσία από το περιβάλλον, ούτε σαν το σπίτι που χτίζεται βάζοντας πέτρες, την μια πάνω στην άλλη. Όλα, μεγαλώνουν μόνα τους, με την βοήθεια κάποιας εσωτερικής δυνάμεως που δρα από ένα κέντρο μέσα στον οργανισμό. Και προς αυτό το κέντρο τείνουν όλες οι επιδράσεις που έρχονται από το Σύμπαν, την πηγή της αιτίας και κινήσεως, και ξανά πάλι από αυτό εκπέμπονται προς την ασύλληπτη περιφέρεια, εκτελώντας έτσι την εργασία που χρειάζεται για να αναπτυχθή κάθε ον.
Αλλά τι άλλο θα μπορούσε να είναι μια τέτοια δύναμις παρά μία “πνευματική” δύναμις αφού διαπερνά μέχρι το εσώτερο κέντρο τους, όλα τα υλικά πράγματα; Δρα σύμφωνα με τον Φυσικό Νόμο και αναπτύσσει τα όντα, υπακούοντας σε κάποια προσταγή· είναι λοιπόν ανώτερη από οποιαδήποτε τυφλή μηχανική δύναμη.