Σαμπουάν – Το Νερό του Πειρασμού

Δεν ήταν απλό καθάρισμα· ήταν μύηση. Το σαμπουάν της Κλεοπάτρας δεν έτρεχε απλώς πάνω στα μαλλιά της – χυνόταν σαν μεταξένιο φίδι, γλιστρώντας ανάμεσα στα δάχτυλα της υπηρέτριας που την περιποιόταν, σαν να χάιδευε τον πιο ιερό ναό. Όταν το άπλωνε στο κεφάλι της, ο ατμός στο δωμάτιο γέμιζε με υποσχέσεις, κι οι μπούκλες της, σκούρες σαν νύχτα γεμάτη μυστικά, κρατούσαν το άρωμα σαν εραστή που δεν ήθελε να φύγει.