Η Ρουνική αλφάβητος ανήκε στους Νορβηγούς και Σάξωνες οι οποίοι εφεύραν και ανέπτυξαν σε σημείο εκπληκτικά μυστικιστικό τη δική τους μορφή γραφής. Δε γνωρίζουμε πάρα πολλά για τις μαγικές χρήσεις αυτής της αλφαβήτου, αν και η μαγεία των Ρούνων είχε χρησιμοποιηθεί επί εκατοντάδες χρόνια.
Οι λιγοστές πληροφορίες που έχουμε προέρχονται από ιστορικά στοιχεία και έρευνες σε παλιές θρησκευτικές συνήθειες και από χαραγμένα σύμβολα πάνω σε πέτρες και βράχους, φθαρμένα από τον χρόνο.
Σκοπός αυτού του βιβλίου είναι να επαναφέρει στην επιφάνεια ένα αρχαίο τρόπο Μαντικής, το “Μαντείο των Ρούνων”.
Πάνω από τριακόσια χρόνια, αυτή η μέθοδος πρόβλεψης του μέλλοντος είχε μπει στο περιθώριο γιατί ο κόσμος είχε απορροφηθεί από τη νέα μέθοδο Μαντικής τα Ταρώ.
Τα Ρουνς χρησιμοποιήθηκαν, όπως το Ι Τσιγκ, από τους Βίκιγκς και σιγά σιγά αυτός ο τρόπος μαντικής έσβησε μαζί τους.
Αυτά τα συμβολα που ήταν χαραγμένα πάνω σε πέτρες, σε βράχους, πάνω σε κομμάτια ξύλα από δέντρα, χρονολογούνται από το 1300 π.Χ.
Αυτοί οι γρίφοι ονομάστηκαν Runes (ρούνες, από το γοτθικό Runa που σημαίνει “απόκρυφο” ή “μυστήριο”. Αργότερα διαδώθηκαν από τους Αγγλοσάξωνες που τα εσυμβουλεύοντο, και αποτελούνται από 24 τεμάχια που ήταν και η αλφάβητός τους, και σ` αυτά προστέθηκε και ένα λευκό ή κενό ρουν που είναι το ρουν της έκπληξης και του μυστηρίου και το ονόμασαν Όντινι.